صفحه اصلی
گنجینه اشعار
موتور ترجمه
دایره المعارف دانشگاهی
زبان ها و گویش ها
فرهنگ دهخدا
الفت آموز
[اُ فَ] (نف مرکب)الفت دهنده. آموزندهء دوستی. انس دهنده. || (اِخ) در شعر زیر مراد از آن، خداوند است :